سال ۱۹۵۹ زنی به نام مابل چینری تصمیم گرفت برای یاد کردن از مادرش بر سر مزار او که در یک آرامستان انگلیسی به خاک سپرده شده بود، برود.
وی پس از بازدید از مزار مادرش در حالی که به سمین بازمیگشت، عکسی از شوهرش که به تنهایی در اتومبیل به انتظار او نشسته بود، انداخت.
همه چیز تا قبل از ظاهر کردن فیلم عکاسی عادی بود تا این که خانم چینری پس از چاپ عکسها در کمال وحشت متوجه شد همسرش در آن روز به تنهایی در ماشین به انتظار او نبوده است.
عکس ظاهر شده نشان میداد زنی با عینکی بر چشم در صندلی عقب ماشین نشسته است.
خانم چینری شخصی که در صندلی عقب نشسته بود را شناخت؛ او درست همانی بود که در آن روز بر سر مزارش رفته بود.بله؛آن زن مادرش بود!
آنها عکس را به یک کارشناس عکاسی نشان دادند. وی پس از بررسی دقیق عکس اعلام کرد که تصویر زن، نه از بازتاب و نه از قرار گرفتن در نور شدید ناشی شده است.
او در ادامه گفت به قدری از واقعی بودن این عکس اطمینان دارم که حاضرم تمام آبرو و شهرتم را به دلیل اثبات آن به خطر بیندازم.